Viktoria Xhako
Portreti
Mbi kavaletin tim mungonte drita,
Bojërat në pëlhurë kërkonin shpirt,
Penelat ishin flakur koshave të mbushur.
Nuk munda ta vizatoj portretin tim.
Ca njolla të shëmtuara hodha mbi telajo,
Me dorë të dridhur, krejt e pasigurt.
Rrahjet e zemrës dhe pëshpërima,
Besova se e plotësuan atë katrahurë.
Bojërat në pëlhurë kërkonin shpirt,
Penelat ishin flakur koshave të mbushur.
Nuk munda ta vizatoj portretin tim.
Ca njolla të shëmtuara hodha mbi telajo,
Me dorë të dridhur, krejt e pasigurt.
Rrahjet e zemrës dhe pëshpërima,
Besova se e plotësuan atë katrahurë.
E martë 16 gusht 2011 ora 07:00
Më shumë nga Viktoria Xhako
- Sërish I Mblodha Kujtimet
- Do Ta Thyej Këtë Të Nëmur Pasqyrë!
- Edhe Pse E Di...
- Oh, Atë Natë!
- Ashtu, Nga Pesha Rënduar...
- Epilog
- Ndryshuar Janë Dimensionet
- Qëndro, Erë, Këtu Me Mua
- Më Foli Gjethja
- Harrove Kalendarin
- E Dija, Atë Orë
- Të Përcjell Unë Tek Sinori
- Në Ditarë Të Pashkruar
- Muzg’ I Mbrëmjes Ësht’ I Bardhë
- Gjithkund Fllad Blu
- Fluturoj Drejt Lindjes
Komente 0