Klithi zemër e nënës mbajtur në dorë!
Kështu e thotë legjenda,
Uf! U lëndove bir, rënkoi nëna e gjorë,
Si ta kishte zemrën në kraharor!

Kështu është shpirti i nënës
Për jetët që dhuron,
Edhe pse zemërshkulur,
Me dashuri i mbulon.

Nuk dua të mbetem Legjendë,
Po dua që, Ti im bir ta dish,
Sa të kam frymën, të frymoj,
Në gjoksin tim do të rrish.