Kur erdhe ti në këto anë,
liria rronte kohë të keqe.
Të dashurit stërgjyshët tanë
lëmonin thikat e dyfeqet.

Ti vije nga një botë e rrallë
te një Pasha thirrur ALI.
Lebërit me fustanellë të bardhë
ç’thonin për ty – një Zot e di!

Drejt nesh, në buzë mbaje këngën –
me se të ta shpërblenim ne?!
Gurin e sertë ku vije këmbën,
hëna e vishte kadifé.

Në ‘salltanet’ – harqe e kollona
madhor, i rreptë t’u shfaq Aliu.
Në gjumin tënd mbi malet tona
rrihte daullen tamburxhiu.

Uri e frikë kish nër lugje,
megjithatë, nën hënë a borë
malet që dridheshin mbi lugje
ty, sa të panë ta bënë me dorë…