Aleandro Bici
Simfonia E Natyrës
Era në pyje një këngë më sjell,
Pëshpërit fshehtas një ëndërr të tjerr,
Gjethet e arta vallëzojnë në shtrëngim,
Në çdo lëvizje një ritëm sublim.
Dielli mbi male puth ditën me flakë,
Hap horizonte me dritë që s’plakë,
Lumi i kthjelltë kërcen mbi gurë,
Zërat e tij gjallërojnë çdo mur.
Qielli i kthjellët tregon pafundësinë,
Yjet me nur ndriçojnë dashurinë,
Hëna si prarë ngrihet ngadalë,
Nata e qetë bëhet një baladë.
Këndo ti, o shpirt, bashkë me këtë tokë,
Zemra të rrahë si dridhet një lokë,
Jeta një simfoni që rrjedh pa mbarim,
Në çdo frymë marrim, në çdo çast gëzim.
Pëshpërit fshehtas një ëndërr të tjerr,
Gjethet e arta vallëzojnë në shtrëngim,
Në çdo lëvizje një ritëm sublim.
Dielli mbi male puth ditën me flakë,
Hap horizonte me dritë që s’plakë,
Lumi i kthjelltë kërcen mbi gurë,
Zërat e tij gjallërojnë çdo mur.
Qielli i kthjellët tregon pafundësinë,
Yjet me nur ndriçojnë dashurinë,
Hëna si prarë ngrihet ngadalë,
Nata e qetë bëhet një baladë.
Këndo ti, o shpirt, bashkë me këtë tokë,
Zemra të rrahë si dridhet një lokë,
Jeta një simfoni që rrjedh pa mbarim,
Në çdo frymë marrim, në çdo çast gëzim.
Komente 0