Poet Anonim
Mbremja Dhe Une
Nata sonte ecë me ty
Të përkëdhel përmallshëm
Vjell tisin e lehtë argjendar
Mbi buzët e tua
Gjithçka e bukur pushon
Mbrëmja dhe unë thurim ëndrra … !
Unë jam
Shtektar i fundit i natës
Mbrëmja e orfeut
Çmendet ne vetminë time
Jam edhe më shumë
Sonte i fundit në një stinë
I kënduar rrallë përmallshëm
E shpirtrishtë
Mbrëmja dhe unë sodisim njeri-tjetrin
Në të qara buzësh të etshme
Mbrëmja dhe unë asgjë s’jemi
Pa sytë e tu …
Në gjethet e këputura
Shpirti vuan shqip
Nuk flen numron yjet
Në mesin e tyre diku je edhe ti
ERI…
Shëndrit horizontin
Dashurisë i jep kuptim…
Të përkëdhel përmallshëm
Vjell tisin e lehtë argjendar
Mbi buzët e tua
Gjithçka e bukur pushon
Mbrëmja dhe unë thurim ëndrra … !
Unë jam
Shtektar i fundit i natës
Mbrëmja e orfeut
Çmendet ne vetminë time
Jam edhe më shumë
Sonte i fundit në një stinë
I kënduar rrallë përmallshëm
E shpirtrishtë
Mbrëmja dhe unë sodisim njeri-tjetrin
Në të qara buzësh të etshme
Mbrëmja dhe unë asgjë s’jemi
Pa sytë e tu …
Në gjethet e këputura
Shpirti vuan shqip
Nuk flen numron yjet
Në mesin e tyre diku je edhe ti
ERI…
Shëndrit horizontin
Dashurisë i jep kuptim…
Komente 0