Në Kodër të Shqipnjës u rrit si dritë,
zemër trimi, shpirt i dlirë,
e la pendën, e mori pushkën,
në UÇK për liri e nisi luftën.

Atje ku të tjerët kishin ngritur kufi,
ra me armë në dorë e Flamur në gji,
ishte betuar për Iliri pa kufij,
për Kosovën Kuq e Zi.

Kur u zhvarros për nder e lavdi,
dy granata rrinin pranë tij:
“Jam këtu,” tha “n’gatishmëri,
i betuar për atdhe e liri.”

Ty të kemi përgjithmonë në kujtesë,
kushtrim që s’humbet mes nesh,
në varr me armët, i gjallë ndër ne,
histori në përjetësi të re.