Ardit Mehmetaj
Rrugëve
Kalaja e ëndrrave m’u shemb
Atëherë kur të lashë
U liga unë i gjori
As lamtumirë s'të thashë
Këtu larg teje
As zogjtë s'fluturojnë
Farmak është ky ajër
Mjedis i stepave që s'jetojnë
Natën rrugëve sillem
Në rrezët e zbehta të hënes
Zemra e mbushur mall përvelohet
E shprehet vetëm përmes pënes
Të premtoj që do të kthehem
Në këtë skëterrë s'dua të mbes
Pranë teje është lumturia
Aty dua të jetoj, aty dua të vdes
Atëherë kur të lashë
U liga unë i gjori
As lamtumirë s'të thashë
Këtu larg teje
As zogjtë s'fluturojnë
Farmak është ky ajër
Mjedis i stepave që s'jetojnë
Natën rrugëve sillem
Në rrezët e zbehta të hënes
Zemra e mbushur mall përvelohet
E shprehet vetëm përmes pënes
Të premtoj që do të kthehem
Në këtë skëterrë s'dua të mbes
Pranë teje është lumturia
Aty dua të jetoj, aty dua të vdes
Komente 0