Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Në një zigurat të Mesopotamisë
Drita i binte vertikalisht në fytyrën e saj
Dhe kur ia ngula sytë rrezet e diellit
Sikur formonin në mua një trekëndësh ndriçues

Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Brigjeve të Nilit të Egjiptit të sotëm
Duke kënduar një këngë të vjetër
Ku në të përmendej tri apo katër herë fjala zog
Dhe vetëm njëherë dashuri

Kam takuar një vajzë të bukur
Në ora 03:00 në metronë e Tokios
Neonet sikur qëndronin prapa saj
Dhe silueta e saj dukej porsi dielli i madh
Dhe mua më dukej se ajo natë do ikte pa gjumë

Në çarshinë e Stambollit takova një vajzë
Flokët mbuluar me një shami me trëndafila rozë
Kur ecte sikur më zgjonte ndjenjën e kafesë
Dhe një kohë që nuk pasqyrohej si "aksham"
Veçse një minare sikur më jepte shenjen "selam"

Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Duke folur për dashurinë mbi harkun e një ure
Në Venecia - diku 106 metra nga avioni për Tiranë
Hëna dukej si e trembur në ujë
Tek përkëdhelte flokët flokët e saj bionde
Ajo dukej e patrembur, dhe u mbështet në mur

Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Poshtë një rruge të provincës franceze
Mbante një kek të vockël me dhëmbët e parë
Ndoshta ishte edhe "Bijoux" e thyer si një vjeshtë
Tek muret e një kështjelle e tallnin klosharët
E mbrapa saj ndjehej vetëm parfumi "CHANEL 5"

Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Që me shpejtësi të plotë lexonte poezi dashurie
Në një park të Londrës diku në fund të mesditës
Ndërsa njerëzit e lodhur ktheheshin nga puna
Dhe dielli ishte si drita e diellit në mes fantazisë

Kam takuar një vajzë të mrekullueshme
Me bukurinë shqiptare si një obelisk gjigant
E bukur si atdheu dhe sytë si një rreze diell
Dhe lumi heshtte në gurgullimin e tij
Erërat thyenin krahët mbi pemë me rrëmbim
Veç një trëndafil buzëqeshte deri sa ajo
Porsi shtojzovalle vinte nga qielli si një melodi