Ta pashë fytyrën pas gjethes së zverdhur
Tek fshiheh si prapa maskës së zezë

Turpin e shkarkove m’u në kufi shpirti

As hyrje as dalje nga ajo pikë
Nga përbindëshi i çoroditur me kokë njeriu

Ta pashë hijen si të djallit
U tmerrova unë dhe gjithë etnia e përlotur

Ta dish, gjaku i vëllait s’matet në laborator
Se testi është i gravuar në ballore të shekujve

Ta pashë, medet, ta pashë
Edhe gishtin ngritur përpjetë
Duke vijëzuar ndarje m’u në loçkë të zemrës.