I
Ti vjen me Erën
Shtigjeve të luluara të Parnasit

Në plisore të kodrës
Mat ëndrrat me peshore të mallit

Shtrin shikimin engjëllor
Drejt pikës zero të orientit tim

II
Ti vjen me Erën
Udhës së cicërrimave të zogjve

Me ata sy ngjyrë qielli
Ku shkrihen sysh pamjet përrallore

Në atë gjerësi hapësire
Shtrin gjithë ato ndjesi të fshehura

III
Ti vjen me Erën
Aty ku më ndalet frym(a)ëzimi

Ato fjalë të padala
Futen në mbështjellësin e reve

Dhe veç (me) një puthje
Më fut në fluskën tënde të dashurisë.