Nëpër udhët e frymës sate
Kalon e imja ofshamë e thellë

Veç buzët tuaja plot zjarr
E shkrin atë ekstazë
Që del nga gropëza e shpirtit

Ai gisht (tregues)
Rrëfen cakun e psherëtimave
Skaj Xharrimës ku lahen kujtimet

Ajo (vajzë) buzagaze
Më priti në atë pikë puthjesh
Në rrethin e dashurisë së përflakur.