C'na zuri belaja, këtu në karantinë,
virusi i mallkuar, na ka zënë pusinë,
s'dalim dot lokalit një kafe të pimë,
të harojmë allet, me miq dhe shoqërinë.

Rrezet të më prekin, dielli të më ngrojë,
aroma pranverore, të më ledhatojë,
kudo të sodis, gjithë qytetin tim,
rruget me kalldrëm, për mua frymëzim.

Ikë ti i mallkuar, bukur të lindë dita,
bashkë do pimë kafen, mos thuash..te prita,
këthehu qetësi, ashtu si me pare,
kurë me njëri tjetrin, skemi për tu ndare.