Nuk do të zgjidhja aq lehtë t’i këndoja një lufte, jo aq lehtë s’do ta bëja,
por nëse do t’i këndoja, do të zgjidhja anën e drejtë, ata që luftojnë për liri,
dhe shtëpinë e vet e mbrojnë me gjak dhe nder, me pushkë e mitralozër, tmerr të armikut,
e le të ushtojnë plumbat e pavarësimit, të dëshirës për liri njerëzore, në qiej kaltëruar.

E le të ushtojë liria, por se njerëzit në një drejtim të shikojnë dhe më tutje luftës,
ata për pushtet të mos shohin veç, por drejtësisht dhe secili barabartë, e jo një diktator i ri,
ndër njerëzi do të jenë kësisoj të respektuar, bukën dhe nderin e bëjnë lutje, edhe lutjen, nesër shpresë,
e kështu, luftën e bëjnë shpresë dhe ndezin zemra fëmijësh, zemra nënash, një komb të tërë e çojnë në peshë.