Shumē larg jemi ne tani..
veç kujtimet na rrinë pranë..
zhytur zemrat në vetmi..
re të zeza anembanë!!

Kërkon shpirti një rrugēdalje..
nga labirinthi I dëshpërimit..
pret I shkreti krahëhapur..
rrezen e parë të agimit!!

Se nuk munda tē të mbaj..
me ty të qëndroj një jetë..
kurrë ty s'të vura faj..
mëkatarja Isha vetë!!

Tani kuptohet jam penduar..
por asgjë më nuk ka vlerē..
jeta vetë më mësoi..
fati troket një herë në derë!!