Ne jemi velloja e frikës
mbi buzë që flakërojnë

gjemba që therin,
para se duart të guxojnë

ëndrra me sy hapur,
pa strehë në zgjim

etje që djeg
e s’gjen burim.

Jemi muzikë që luan,
kur askush s'dëgjon

tango...
që hapat
errësira ia mbulon.