Sot me shume se kurr e kuptova
arsyen me te embel, se pse jetova
te veshtroj, duke me veshtruar rri
njeher e pergjithmone sdo kemi nostalgji

fatin tone ne sot, ne perjetsi e lidhem
te prek ngadal, te puth dhe dridhem
emocionet jane njesoj si heren e pare
perqafojme lumturin, monotonin e leme te vrare

me shpirt te mbushur, zemer te dashuruar
te marr ne kraheror, te them shume te dua
te shterngoj aq fort, ndjenja jone e di
ti ndodhesh brenda meje, une ndodhem ne ty

je tik taku i lumturise, i gezimit pa fund
big bang-u ndjenjes sime, dashurise madheshtore
realiteti me i bukur, qe endrra e perkund
inspirimi Perendise, je fryma hyjnore

perendia dashurise, aty ku besoj un
je lindja e jetes, qe adhuroj aq shum
rrezja ime e shpreses, oceani lumturise
hapesira pa fundme, djepi i dashurise.