gjysem zemer jam, gjysma tjeter je ti
i bashkojme te dy gjysmat, e quajme dashuri
me fat ndjehemi, mbi ne rrezaton drite
ne shpiptin tim pikturuar imazhi yt, si e Davincit Monalize

mbi pllakat e trotuarit, hapat tua ndjej
aromen qe le pas, tek une mbresa le
parfumi preferuar, ndersa ti simbolizon lulen
edhe sikur gjithe bota kundra, si ndalojne ato qe duhen

te mallkuarit gezojne, kur pa arsye lendojne
te bekuarit e perendise, jane ata qe dashurojne
jam shtegu i vjeter, rruga drejt lumturise
je porta kryesore, pragu im i shtepise

nese une jam dielli, je rrezja qe me ndrin
kur jemi se bashku, kapercejme gjithesin
ne ndjenjen time udhetove, gjithmon aty mbete
jemi dy gjysma zemre, formojme nje te vetme.