Kur te dashurova, ra dhe bora e pare
te putha gabimisht, mes acarit te bardh
u ndjeva princeshe, gjeta shpirtin tim
gjeta dashurin, e kisha gabim

ftohtesia asaj kohe, sme la te shikoj
me larg buzeqeshjes tende, sarrita te kuptoj
ti ishe gjithesia, dielli plot drite
me shpirt te erret, prape te quaja dite

nxore justifikime, me mua smund te ishe
me thoje te dua, pa mua smund te rrije
si femi i pafajshem, prape te besoja
ti kurre sishe i imi, te te rrija prane vazhdoja

akoma vazhdon, me avazin e vjeter
me dashuron me shpirt, e shpirt ke nje tjeter
me premtove shume, fustanin e bardh
ajo te pat fat, zuri vendin e pare

rrugen sot vendosa, ta marr krejt e vetme
te kerkoj dashurine, ne krahet e dikujt tjeter
lumturin te gjej, mjaft per ty kam qare
kur te dashurova, ra dhe bora e pare.