Ne lumin e harreses, atje dua te zhytem
te harroj gjithcka, me pas le te mbytem
ne jete te mos ec, pa ty skam arsye
me ngrite ne qiell, tani lerme te bie

te hidhem ne tartarin, humneren pa fund
e mira triumfon, e keqja nuk humb
per fitore lufton, ai qe nuk dorezohet lehte
nese ti do jesh e lumtur, une sprish pune pse vdes

mu kujtuan netet, kur vije ti jet
nuk mund ta ktheja endrren, ne realitet
shpresat e tua, sot marrin perparesi
nese ka ferr, per ty ka Perendi

mu kujtua shprehja ne kete ore te von
Zoti vonon, por kurre nuk harron
ate qe e shpreh, ate une e ndjej
je engjelli i tij, atje lart ne qiell

je lulja plot arom, aroma e dashuris
themeli i jetes, djepi lumturis
lutjet sdo i braktis, se kane nje adres
te gjesh ckerkon nga jeta, me ler mua te vdes.