Hamit Aliaj
Porosi Ne Ikje
Shtëpinë e vjetër ua lashë,
Veç një dritare mos ma mbyllni kurrë,
Se vjen ndonjë natë shpirti i babës
Dhe këqyr a ka hi në votër…
Manin mos ma prisni, as qershinë,
Janë drurët më fisnikë të jetës:
Prej manit bëhet çiftelia
Prej lëvores së qershisë, tezgjahu i saj
Kthehet ndonjë ditë një këngëtar i gjakut
tim, bre!
Qenin s’kam ku e çoj në Qytetin e Madh:
Është mësuar me ujqër, s’është kone
Bulevardesh,
Veç amanet: Lotin e tij
Mos ma leni të pikojë në prag.
Kur të më harroni, ai do të më njohë
Në u kthefsha ndonjëherë në Kasaj – Itakë…
Veç një dritare mos ma mbyllni kurrë,
Se vjen ndonjë natë shpirti i babës
Dhe këqyr a ka hi në votër…
Manin mos ma prisni, as qershinë,
Janë drurët më fisnikë të jetës:
Prej manit bëhet çiftelia
Prej lëvores së qershisë, tezgjahu i saj
Kthehet ndonjë ditë një këngëtar i gjakut
tim, bre!
Qenin s’kam ku e çoj në Qytetin e Madh:
Është mësuar me ujqër, s’është kone
Bulevardesh,
Veç amanet: Lotin e tij
Mos ma leni të pikojë në prag.
Kur të më harroni, ai do të më njohë
Në u kthefsha ndonjëherë në Kasaj – Itakë…
Më shumë nga Hamit Aliaj
- Shpirti I Shtate
- Çlirimi Nga Liria
- Njëqind Vjet E Martë
- Ballkanziu Shtatëkrerësh
- Mjerim I Bukur
- Diçka Mangut Mbetet Gjithmonë
- (Mbi) Evropiane
- Mermeri I Krisur
- S’Di Ç’Ka Shkroi Hëna Në Drurë…
- Për Të Tjerat Pyetni Detin
- Statujat Bien Në Gjunjë
- Qielli Qe Nuk Vdes
- Varri I Erës
- Me Pak Hënë Më Mbuloni
- Ti Je Harrimi
- Për Ty Dimnin E Bëj Verë
Komente 0