Iliaz Bobaj
Macet Dhe I Zoti
Dy mace që rrinin mbi një sofat,
grindeshin çdo ditë me sherr e shamatë.
Iu thirri i zoti:- Ju s’jeni në vete,
mjaft më me sherr, mace grindavece !
-Mos u mërzit, - i tha njëra prej tyre, -
ne sherrin e kemi prej natyre.
-Fisi ynë, - shtoi maçoku që prehej në kashtë,
ka një traditë që nga koha e lashtë:
pa ngrënë e pa pirë,
mund të durojë lehtësisht,
pa grindje,
nuk rron dot as një ditë.
grindeshin çdo ditë me sherr e shamatë.
Iu thirri i zoti:- Ju s’jeni në vete,
mjaft më me sherr, mace grindavece !
-Mos u mërzit, - i tha njëra prej tyre, -
ne sherrin e kemi prej natyre.
-Fisi ynë, - shtoi maçoku që prehej në kashtë,
ka një traditë që nga koha e lashtë:
pa ngrënë e pa pirë,
mund të durojë lehtësisht,
pa grindje,
nuk rron dot as një ditë.
Më shumë nga Iliaz Bobaj
- Doktoratura E Kalit
- Gjeli, Pulat Dhe Rosa
- Laraska Dhe Bufërit E Pyllit
- Laraska Dhe Mëllenja
- Epigramet E Pranverës Tragjike
- Në Klasë Mbeti Një Vend Bosh
- Andromaka Në Butrint
- Cungimi I Naim Frashërit
- Lulet E Kësaj Pranvere
- Në Një Lule
- Në Tokë Kanë Ardhur Shpesh Përbindësha
- Ninulla E Nënës
- Të Prisja Të Sillje Pranverën
- Zogu I Vogël
Komente 0