Iliaz Bobaj
Zogu I Vogël
Në folezë një zog i vogël,
zog i vogël sa një gogël,
i tund krahët me nxitim,
bën mësim për fluturim.
Krejt i vetëm jep e merr,
pa mësues, trainer,
po pranë degës i rri nëna
dhe i mbush syçkat me ëndrra.
Një vogëlush e kundron,
edhe nënës s’ia përton:
-Pse e vështron si e huaj,
një këshillë, një fjalë s’i thua?
Zogu nënë i flet nga lart:
-Fluturimi është art,
kush do qiejt t’i zaptojë,
mëson vetë të fluturojë.
zog i vogël sa një gogël,
i tund krahët me nxitim,
bën mësim për fluturim.
Krejt i vetëm jep e merr,
pa mësues, trainer,
po pranë degës i rri nëna
dhe i mbush syçkat me ëndrra.
Një vogëlush e kundron,
edhe nënës s’ia përton:
-Pse e vështron si e huaj,
një këshillë, një fjalë s’i thua?
Zogu nënë i flet nga lart:
-Fluturimi është art,
kush do qiejt t’i zaptojë,
mëson vetë të fluturojë.
Më shumë nga Iliaz Bobaj
- Andromaka Në Butrint
- Në Një Lule
- Në Klasë Mbeti Një Vend Bosh
- Laraska Dhe Bufërit E Pyllit
- Gjeli, Pulat Dhe Rosa
- Macet Dhe I Zoti
- Doktoratura E Kalit
- Laraska Dhe Mëllenja
- Ninulla E Nënës
- Cungimi I Naim Frashërit
- Epigramet E Pranverës Tragjike
- Të Prisja Të Sillje Pranverën
- Në Tokë Kanë Ardhur Shpesh Përbindësha
- Lulet E Kësaj Pranvere
Komente 0