Ilirian Dahri
Babait
Kanë kaluar shumë vite,
qëkur na le dhe ike.
Kulloj.
Bulëzat e djersës së ndershme,
kujtoj.
Zgjohen kujtime të largëta,
të vagullta.
vajtoj.
Vështrimin e butë,
buzëqeshjen e ëmbël,
lotoj.
Humboj,
në zbrazëtinë
që më krijohet në zemër.
Marrin valë kujtimet,
vlojnë,
valët e zërit tënd,
kumbojnë.
Kujtoj një çast vullnetin e Zotit,
dhe s’dua që atje lart,
me fjalët e mia, o babi,
të të lëndoj.
qëkur na le dhe ike.
Kulloj.
Bulëzat e djersës së ndershme,
kujtoj.
Zgjohen kujtime të largëta,
të vagullta.
vajtoj.
Vështrimin e butë,
buzëqeshjen e ëmbël,
lotoj.
Humboj,
në zbrazëtinë
që më krijohet në zemër.
Marrin valë kujtimet,
vlojnë,
valët e zërit tënd,
kumbojnë.
Kujtoj një çast vullnetin e Zotit,
dhe s’dua që atje lart,
me fjalët e mia, o babi,
të të lëndoj.