Një"Dyzinë"politikan!?
(Poemë 30 vite, reforme apo antireformë)
Në vitet nëntëdhjetë
Ra sistemi socialist,
Populli i revoltuar
Kërkonte të ri udhëheqës.

Faqen me ia ndritë
Të dashurit Atdhe.
Kërkonte drejtues
Për një botë të re!?…

E gjithë ky zemërim
Për një botë të re,
Kërkonte politikanë
Me zemër e me fe.

Donin reforma
Me plot guxim,
Të shihej Atdheu
Si vend që ndrin!..

Populli donte
Udhëheqës të ditur,
Me shpirt florini
E zemër të ndritur!..

Kjo dëshirë
Për udhëheqës të mirë,
Në krye na erdhën
Një dyzinë e ndyrë!?...

Një shtet i fortë
Gati për të ik,
Me një reformë
Bëhej demokratik!

Kjo dyzinë e qelbur
Te këmbë e koka,
E shëndërroi shtetin
Qeshi dhe Europa!

Reforma e shtetit
Unisi nga administrata,
Duheshin kuadro të ri
Militant në parti!

Që të ishte në administratë
Duhej të ishe
Injorant pa shkollë,
Hajdut e kriminel,
Nuk duhej më gjatë
Kuadër në administratë.

Hetues e prekurorë
Bashkuar me gjykata,
Lidhja e tyre bllok çdo shteg
Po s’pate një thes me lekë!

Kjo u bë drejtësia
Turpi e marrëzia,
Në lartësi pasuria
Në gropë varfëria.

Me këto reforma
Shteti shpejt ra,
U nis për reformim
Përfundoi në shkatrrim!

E sot tridhjetë vite
Në punë e reforma,
Shteti nuk u bë
Në trojet tona.!

Policia e reformuar
Një e egër polici
E rreptë në sherbim,
Hadutin e zinte
Kriminelin e kapte!

Kjo polici gjoja e reformuar
Të jep shumë habi,
Hajduti në shtëpi
Polici në çati…

Krimineli vret e prêt
Polici nuk e sheh!?...
Viktima në kanale
Krimineli në male!

Policia në vend të krimit
Menjëherë nis motivin,
Viktima e zhuritur
Hajduti në drejtim paditur!

Kjo është policia
Që reformoi kjo dyzinë,
Krimineli i lirë
Viktima në zingjirë...

Kuvendi ireformuar

Për të reformuar
Drejtësinë e diktaturës
Një kuvend i ri
Duhej në Shqipëri.

Një kuvend i ri
Me deputet partie,
Të ndryshojnë pamjen
E kësaj Shqipërie.

Tribuna e demokracisë
U shëndrru në marrëzi,
Në pamje zihen si të marrë
Në darkë ndajnë dollar…

E për ligje kanë dhunti
I miratojnë me kënaqësi,
Ligjërohet hajdutria
Në pranga varfëria!?...

Miratojnë ligje për vete
Për tendëra sekrete,
I japin ligjet drejtësisë
Që t’i futen marrëzisë!..

Drejtësia e reformuar

Drejtësia mer ushqim
Nga ligjet alternative,
Për vete më e mira
Të tjerët letër me vrima!

At mision që ka drejtësia
Të vërtetën me ligjëruar,
Tani zi e më zi
Pjell drejtësia, padrejtësi!?..

Nëse don të vërtetën
Nuk ta jep kjo drejtësi
Kur nuk bën punë miku e leku
Këtë e zgjidh automatiku!?...



Një dyzinë
Me politikanë,
Tridhjet vite
Po lën nam!

Të vet shpallur të tillë
Një grush politikanë
Në krye të vendit
Ata janë.

I vum në pushtet
Porsi burra me premtime,
Ne nuk pam ndryshime
Veç vjedhje e shkatrrime.

Me reklama të stisura
E plot hipokrizi,
Na morën frenat
Në kët Shqipëri.

Si fillim të parë
Kur erdhën në pushtet,
U krekosën shumë
Si gjeli në pleh!

E morën pushtetin
Demokratik i thanë
Asgj ë demokratike
Ne kurrë nuk pamë.

Ua dhamë pushtetin
Me plot shpresë,
Se do drejtojnë vendin
Me guxim e finesë!...

Por menjëherë
Lindi dyshimi,
Se vendin tonë
E mbuloi shkatrrimi.

Në tribunat ogurëzeza
Jepej me forcë kushtrimi,
Shkatrroni çdo gjë
Punë komunizmi!.

E filloi shkatrrimi
Asgjë nuk u la,
Populli në varfëri
Grushti në pasuri!

E shumë shpejt
Lindën dy dukuri,
Grushti vidh e shkatrro
Varfëria vuaj e shpreso!

Me shumë forcë
E plot dinakëri,
Me mashtrime
E shumë hipokrizi..

Me reklama
E shumë premtime,
Me simbolin "Kuq e zi"
U përvetsua kjo pasuri!

Kush kishte pak mend
U habitën në këtë vend,
Në vendin me "siguri"
Vidhet thesari me mjeshtri!?...

E më e bukura
Që këdo e habit,
Fshatari me gomar
Arin e ka grabit!?...

Kjo ishte përgjegjsia
Që grushti vendosi,
Shkoi pasuria
Askënd se merakosi!?..

Ky grusht mavi
E këto xhelat,
Me pa ngopësinë
Grabitn pasurinë…

U mbushën xhepat,
U rrit harbutria,
Se këtu në Shqipëri
E "jona" pasuria!?...

Ushtria në tridhjetë vite

Një ushtri e fort
Diktature i thanë,
Që të bëhej demokratike
Duhej një reformë!.

Nuk e kishin mendjen
Aspak te ushtria,
Për skrap do shkonin
Armët e teknika.

Ia hoqën funksionin
Në Mbrojtje të shtetit,
E kthyen rëndomtë
Pastruese të bregdetit.


Arsimi

Për ta shtuar errësirën
Me vazhduar misionin,
Duhej dhe arsimi
Të dal jasht funksioni.

Me pseudoreforma
Që vinin nga shteti,
Reformo arsimin
Shto analfabetizmin!?

Kështu ky grusht
Shpejt e këthej arsimin,
Në tregëti diplomash
Si burim fitimi!..

Jo larg shëndetsia
Nga sherbimi falas,
Duhej bërë ndryshimi
Sëmundja mjet pasurimi!…

E një dhimbje sot
Vlen mijra dollarë
Pasi të varfërit
S’kanë ku me i marr.

Kët sëmundje
E futën në bujqësi,
Se prodhimet tona
S’ kishin cilësi!?...

E tani po hamë
Prodhime me hormone,
Jemi viktima
E kësaj reforme.

Edhe ne me mëdyshe
Mbetur pa shpresë,
Morëm rrugë refugjati
Me besim te fati!

E sot bijtë e shqipes
Kudo nëpër botë,
Kanë mbetur larg
Si zogjtë e qyqes!

Këto ndryshime
Me plot fatkeqësi
Na e dhuruan
Ky grusht faqe zi..

Tridhjetë vite
Hipur në tribuna,
Mashtro e gënje,
Për një jetë të re.

Asgjë nuk duket,
Çdo gjë hipokrizi,
Vendin është futur
Plot në varfëri!
E prap kërkojnë
T’na hedhin hi në sy,
Të qëndrojnë në pushtet
Se më mirë do vij!

Vetëm një gjë
Ky grusht t’a dij,
Fëtyrën e kanë nxirë
Me blozë zi e më zi?...

E shpresat e fundit
Ju o funderrira
Do ju shohim shpejt
Duart në zingjira!..