Puthjet vjen ti japësh dhe çudi s’mi jep
ndrydhesh brënda vetes e s’lë shteg’
hapesh porsi deti, , mbyllesh si një hën’
shkoqesh rërë e nxehtë, skuqesh si lulkuqe
pandeha njëherë se mos je me huqe
vem të pim’ diku, një got’ nuk e kthen,
do të jesh e kthjellët, në varg e poem,
më dukesh si verë, me arom’ e shije
të luta njëherë fare pak të pije,
por ti me shikime, veç me to më mbyte,
un prita i gjori të notoj në puthje, ..
mbase nuk e di i dashur, , , nuk e di vërtet?
të kam si ylber, të kam shum të shtrenjt,
po puthjet s’kërkohen ato merren vet.!