shkrepa e ai ra pa frymë mbi vete në tokë
dëgjohej shurdhër vetëm gërhitje e muzikës
ko to kaže ko to laže

më shpoi dhembje e ashpër mbi gji
ktheva fytyrën nga qielli e kërkoja zotin
pika shiu binin në mua e më ndiznin

shikoja duart dridhesha s` besoja në asgjë
e ti a do të mund të më besosh më
a do të mund ta duash vrasësin zemër

ai ecte mbi gjethe afrohej të marrë çdo gjë
lundrimin t`ia vriste patës me zogjtë në lumë
e unë e ndala e godita mes dy sysh
e unë përpëlitesha në vete villja veten

ti s`je vrasësi dëgjoja një zë të brendshëm
s`je vrasësi përsëritej me jehonë i njëjti zë