Sa qejf kam me pà, o e ngeshmja ime,
që trupit tand kaq t'bukur
Porsi ndo'i stofë shkëlqyese
t'i xixëllojë lëkura!

Ndër flokët e thellë
me erna t'athta,
Det kundërmues e bredhanjok
me dallgët blu a të murrme.

Si ndo'i anije
me puhinë e agut
Shpirti im andrrimtar
niset për nji qiell t'largët...