Janë mbledh brezat, si valë deti!
Ofshëtinë'' porsi tërmeti!
'Kuq e zi, fjalët jehojnë!
Gjithandej, Flamujt valojnë.
Hiq me pak se shtatë milion.
Tanë një këngë, seç ia thonë.
'O sa mirë me qenë shqiptarë!
Jem një komb, një fise, e farë.
Fjalë e bese i kem, qe moti.
Qe kur lindi Kastrioti.
Turma njerëzish s'kanë te ndalë.
Përgëzojmë, urojmë me fjalë!
'Mirë se vini, ardhshi t 'bardhë!
K' to na qenkan shqipet vetë.
T 'gjithë Petritë, e djem te lehtë.
Siç ka ditë, natyra vetë!
Me falë burra me kimet.
Brohorasim, kombi i mbarë!
O-o, sa mirë me qenë shqiptarë!
E sa larg, jehonë, mbërrijnë.
Prej Nju Yorkut, në Prishtinë.
Dibër, Shkodër e Janinë.
Këndohet, n*Vlorë e Gjirokastër.
Shkup, Tetovë, e Mallakastër.
Dasmë t, madhe nisë Tirana.
Lumë këto breza qe i ka nena.