Fluturoj mbase poezise, shtigjeve te zjarrta,
Ne cdo kohe, edhe mbremjeve te arta,
Por ndodh qe mengjezi shpirtin ma mbush,
Kur defrehem e qeshe me fytyren prush.

Ditet e vjeshtes i kam pritur me padurim,
Se me sjellin mall, e me japin frymzim,
Per kritiket e vete shpallur, mendjen se vras,
I mire prese kritikat me buzet ne gaz!

Vjeshta ka vershuar me ditet e para,
Era qesh e loze me gjethet e thara,
Shiu nuk vonon zvaritet nga malet,
Vetem kur fillon, me pas z'di te ndalet.

Kam kohe vjeshten qe po pres,
Dhe ajo erdhi, por gati me pertese,
Tani do shkruaj vargje, asgje nuk me mbetet,
Me vargjet vjeshtore, pershendes poetet!