Shefik Arifi
Se Kthej Dot Më Jetën Mbrapsht
Kisha kohë pa ardhur në fshat,
Po, po, që vjet në gusht.
Kam dalë me pëllëmbë rrugën të mat,
Se më dukej e ngushtë.
S'kam mundur të vij, s'kam mundur,
Sa që njerëzit më thoshnin:- Mirëardhsh!
Sot një vit nga jeta kam humbur,
Se se kthej dot më jetën mbrapsht.
Po, po, që vjet në gusht.
Kam dalë me pëllëmbë rrugën të mat,
Se më dukej e ngushtë.
S'kam mundur të vij, s'kam mundur,
Sa që njerëzit më thoshnin:- Mirëardhsh!
Sot një vit nga jeta kam humbur,
Se se kthej dot më jetën mbrapsht.
Komente 0