Në fyt të mbetet kafshata e falur,
kur papritur ta zënë në gojë,
kjo botë e sotme është bukshkalur,
se lë njerinë aspak të gëzoj.

Japin një kafshat sa për tu dukur,
pastaj të thon të ushqyem një jetë,
të gjithë këta ta kanë me të futur,
sepse deri sot në jetë ece vet.

Nga xhepat e tyre nxjerin nje kacidhe,
ta dhurojnë përherë aty ku ka turmë,
janë intrigant, e bejnë kastile,
për të marë famë, për të bërë zhurmë.

Kur i ke përballë bëhen cop e çik,
të japin kurajo, të falin ledhatime,
të thonë; për gjithçka na ke ne or mik,
sapo ju kthen krahët, të bien pas shpine.

Nuk ka mirësi askund në këtë botë,
ta dinë të gjithë, edhe më të zgjuarit,
është bot e interesit, mbushur plot për plot,
ësht bot e të ligut, bot e zullumqarit.