>
LETERSISHQIP
Tyran Prizren Spahiu

Mos Kjaj

Në mes katër mureve të larta
Grillat kufizojnë
I djegur i pjekur në hije
Mendoj për krevatin tëndë.

Përfytyroj jastëkun tëndë të lagur
Me lotët tonë
Vajtojmë në qetësinë e kohës
Heshtja është amulli.

Afrohem grillave në gishta qëndroj
Duro e dashura ime e shtrenjtë
Të të dërgojë zjarrin tim
E di se ke për të ndier.

Trupi ytë i njomë anon
Ashtu si kopshti i pa ujitur
Si dallëndyshja në kërkim të pranverës
Ariu polar në akullnaja.

Mos kafsho mollën e ndaluar
Mos kërko paturpësinë e fjetur
Në hënën e plotë të muzgut
Në mëngjesin e krijuar për bashkim
Emocionet derdhen në vetmi.

Zbrapsu vogëlushe fundose epshin
Në horizontet e thella të minierës
Na labirintet e piramidave
Aty ku prehet Ramzesi i Dytë.

Pranverën e hershme
Do të rrëshkjas në dhomën tënde
Mbuloj si bora e parë
Godinën tonë kështjellë.

E di se mund të nuhasësh
Lëkurën time të elektrizuar
Kthehu kah unë
Më përqafo si ylberi shiun.
vargje poetike III
mbaje ëndrrat gjallë