Urim Rama
Ndjenja Fëminore
Ndjenja ime e ëmbël si flladi i pranverës
Si lule që hap gongjet e bukura në agim
Si bulëza e vesës kristal e pastër si loti
E çiltër si e qeshura e një fëmijë në gëzim
E fuqishme si vala e një tërmeti me tërbim
Dhembje si plagë ulëritëse me rënkime
Si shpirt i kredhur në meditime e mallëngjime
Si i verbër me shikim të munguar në cdo agim
Zemër me rrahjen e çrregullt si ajo e një aritmie
Si rrugë zik zake që të drejton në majën e një kodrine
Si tingull i ëmbël porsi e qara e një fëmije
Luajtur si orkestër muzikë simfonie.
Si lule që hap gongjet e bukura në agim
Si bulëza e vesës kristal e pastër si loti
E çiltër si e qeshura e një fëmijë në gëzim
E fuqishme si vala e një tërmeti me tërbim
Dhembje si plagë ulëritëse me rënkime
Si shpirt i kredhur në meditime e mallëngjime
Si i verbër me shikim të munguar në cdo agim
Zemër me rrahjen e çrregullt si ajo e një aritmie
Si rrugë zik zake që të drejton në majën e një kodrine
Si tingull i ëmbël porsi e qara e një fëmije
Luajtur si orkestër muzikë simfonie.
Komente 0