Si një ylber pas shiut të verës
kurmi i bukurisë sate n’ëndërr me vjen
eci rrugës me ritëm t’shfrenuar
pres t’më shfaqesh edhe një herë

si gryka kanjonësh sytë e tu
më magjepsin më ngazëllejnë
nganjëherë humbas orientimin
pyes vetën nga cili qiell vjen

brishtësia e shikimit tënd
më vret marrëzisht nga pak çdo ditë
bukuria e fisnikërisë sate
më bën me u dorëzua me të vërtet