Ngjitemi Fekenit,
Në nëpërkëmbje
Borën duke vështruar.
E “rrahim” me shputat tona,
Apo na “rreh” ajo
Me butësinë e sajë
Duke na mashtruar!…
Çdo fjollë bore
Nga lartësitë vjen si enigmë,
Si tehu i shpatës në sy.
Gjumi i borës
Bie mbi qepallat tona
Butazi, si gijotinë.