Kjo grua floke ari
Perdite ndez dy qirinj
Nje e le ne dritare
Dhe nje e fut ne gjinj

Pa patur frike nga zjarri
Dhe flaket qe shperthejne
Ajo eshte grua flirtesh
Dhe djegjet i “pelqejne ”

Cdo sy i ndezur burri
E ngre si pende mbi toke
Ndaj rend ta beje per vete
Sa here i shkrep ne koke

Si behet vone nga fqinjet
Dhe as nga vetja vet
Dashnore e cdo prilli
Dhe zemrash ngjyre det

E bere nje trup me zjarrin
Dhe thirrjet e mekatit
Ajo vec me dy fjale
I con te gjithe prane shtratit

Kush shkoi me te njehere
Dhe perseri su josh?
Ajo ska rrudha vitesh
Ne trute e saj ska moshe

Askush sja fik dot flaket
Dhe dridhjet nen fustan
Benzina edhe shkrepsja
Me njera tjetren prane

Kjo grua floke arte
Me dy qirinj ne duar
Njehere dhe djalli vete
Prej saj e ka pesuar