ne u bëmë një jetë largë
larg vendlindjes jeta shkuar
por mësuam të rrojmë bashkë
me at'-vendin dhe larguar

pa këmbyer edhe shijën
sofrës shtruar për çdo ditë
pa harruar edhe gjuhën
që e folëm me fëmijët

pa këmbyer edhe diellin
që me ëndrrat sollëm pranë
duke parë cdo ditë qiellin
duke ndjerë tokën nënë

pa këmbyer edhe miqtë
në çdo festë dhe buzagazë
për të mbajtëm thellë në shpirt
shqipëri kurr s'të lamë pas