Të kam dashur, nga çasti i parë,
Më ke dashur, nga çasti i parë,
Asnjëherë nuk na u dha rasti,
Të bëhemi bashkë dhe të jetojmë në lumturi.
Kishim pengesa çdo herë.
Sa herë emrin tënd e përmendi,
Sytë më shkëlqejnë, jo vetëm nga lumturia,
Që më fal emri yt,
Por edhe nga lotët që dalin,
Nga malli për ty.
Por edhe ty të janë mbushur sytë me lot,
Sa herë që emrin tim e përmend.
Sa shumë e duam njëri-tjetrin,
Dhe sa shumë kemi vuajtur dhe sa shumë po vuajm,
Vetëm pse nuk mund të jetojmë bashkë.