Zemrat kanë ftohtë, po dridhen,
kanë zënë rreth e qark ngricë,
dhimbja ka prekur qiellin
lart po lotojnë edhe perënditë…

Ka javë që lotët po kripin kokat,
po krypin kudo edhe çatitë,
në Tomorr po digjen retë,
njëlloj po ndizen edhe në Olimp.

Po qajnë Zotat për ’’ çorbën ” e gatuar
era e shpërndan në galaktikë,
zemrat po dridhen si purtekat
ngado frikë edhe frikë…

E morëm të pastër planetin
e përzjemë me cmira e jezit,
tashmë ’’ hamë ” frutat e koronë-termetit
ngado frikë e vetëm frikë…

Do gjenden të gjithë shkakëtarët,
do përcaktohet mirë edhe çdo jezit,
gjyqin nuk do e bëjnë tashmë njerëzit,
gjyqi do bëhet në Tomorr e Olimp!