Një djalë i vogël ecte në bulevard dhe qeshte vazhdimisht,
sa i lumtur ishte ai, tepër i lumtur,
sepse është i vocërr, qeshte djalërisht, sinqerisht,
i pafajshëm, krejt në botën e tij i përhumbur.

Sikur të ishte edhe atdheu kaq i bukur,
kaq i lumtur dhe i buzëqeshur, i gëzuar,
s’do kishte kaq shumë hidhërime me siguri,
varre jo, as lot, por vallëzuar, nusëruar.