Në rrugicat e memories..
çelën prapë trëndafilat..
dhe ti erdhe si pranvera..
përqafuar me bilbilat!!

Më kujtove atë kēngën..
që këndonim në mesnatë..
kur në gjoksin tim qëndroje..
ndiheshe vajza më me fat!!

Endesha në trupin tënd..
si një Magelan I dytë..
s'kish anë e s'kish kënd
mos mi verbonte sytë!!

Dhe ti humbje si e dehur..
né parajsën e krijuar..
dridheshe tek më shikoje..
përmes flakëve pérvëluar!!

Në rrugicat e memories..
për çdo natë ecën ngadalë
ndaj habiten kur ju them..
se për ty nuk ndjej më mall.