Vendosa një ditë
me ia shkrujt t'mive një letër,
me ia qëndis disa fjalë
si asnjëher' tjetër.

S'jam më e re, as e vogël,
n'prehërin tuaj s'mund t'ulem,
s'mund ta kthej mbrapsh kohën.

Sa herë që jeta
m'përball me probleme,
dua të strukem tek ju
jo t'bëhem boksiere.

Në çerdhen tuaj
t'ngrohtë e t'sigurt',
ku gjthmon' jam ndi
e fortë si hekur.

Ishit ju forca dhe guximi
me i bë ballë,
çfarëdolloj zhgënjimi.

S'ishte nevoja
që ti mblidhja grushtat,
se ishit gjthmon' ju
për t'i luftuar luft'rat.

Prind e mi të dashur
që m'keni bë mburojë me veten,
ju falenderoj për dashurinë
jo vetëm për jetën!