Në djep më nuk të përkundi
Se të përkundi kjo tokë sot
Mbi trupin tënd u shëmb shtëpia
Në gjithë Shqiptarinë vajtim dhe lot.

Në gjumë ishit atë moment
Nga goditja e madhe nuk mbijetuat
Sy mbyllur në gjumë të thellë
Jeta juaj përgjithmonë u shua.

Ah sa e vështirë për ty Nënë Shqipëri
Të të shikojmë në gjendje shkatërrimi
Me ty jemi dhe vetëm me ty
Si në ditë të mira, apo edhe mjerimi.

Në lot janë lisi, guri dhe deti
Mallkim ky tërmeti
Nga kjo ndodhi për ty
Nëna jonë.

Qofshin këto ditë të fundit
Që pikon loti.

Mos t’pafsha kurrë
Të shkatërruar ty
Qoftë e fundit kjo sprovë
Nga Zoti.