Tek pragu i shtëpisë gjej gjithë ato kujtime
Që prej asaj dite kur erdha në këtë botë
Ca flutura më shpejtojnë të rrahurat e zemrës sime
Sa herë që në mendje më sillet e bekuara ajo tokë.

Shoh gjithë ato shtëpi
Të rregulluara mirë
Ngjajnë sikur pallate
Ato ara ku shoh shumë bujqë.

Duke nxjerrur bukën e gojës
Dhe duke fshirë djersat nga balli
Në livadhe shumë bagëti duke kullosur
Se ç’më bëhet zemra mal
Kur shoh gjithë at bukuri.

Fëmijë të gëzuar luajnë lojën e tyre
Më kujtojnë kohën e fëmijërisë sime.

Shoh shumë burra
me plisa të bardhë
Mbajnë me nder çdoherë
Simbolin kombëtar.

Shumë vasha dhe djemë
në veshje kombëtare.

Gratë përgatisin bukën
në mënyrë tradicionale.

Jam krenare prej nga vij
Prej aty ku u lind dhe e bëra rritën
Nga të marrë rrugën dhe të udhëtoj
Me vëndlindjen time asgjë nuk krahasoj.