Halil Xani
Alfabeti I Gjuhës Shqipe
Arta tha-ta shkruajmë një poezi
Beni tha-edhe unë jam dakord
Cili s`do të pajtohej foli një syzi
Çka po presim t`ia nisim që sot.
Dardani tha-jemi tridhjetë e gjashtë
Dhe aq shkronja ka alfabeti
Ermela një voglushe flokëgjatë
Është mirë tha vjersha të jetë sa deti.
Flora tha unë lulet shumë i dua
Genti tha nga gjumi libri m`ndanë
Gjithkush veten e tregon me punë
Hana foli kr fjalën ia dhanë.
Iliri tha këngën shumë e dua
Jeta tha më pëlqen aktrimi
Kushtrimit shtatgjatë e faqeftua
Loja e basketbollit dhe vizatimi.
Llokume, ëmbëlsira më bën mamaja
Mësuesen do ta thërrasim patjetër
Nadia-tha n`ditëlindje më vjen daja
Një ditë më ka lajmëruar me letër.
Ora kalonte vargjet shtoheshin
Porsi shtëpia e re gurë mbi gurë
Qëndresa tha që të mendoheshin
Radhën t`ia lënë zotriut Flamur.
Rrumbullakohet ngadalë poezia
Sëcili diçka të re propozoi
Shumkush i tha mendimet e tija
Teuta e vogël shokët i dëgjoi.
Tha Mirjeta vjersha u bë si tren
Unë jam në të tetin t`parafundit
Vagoni i fundit pastaj vjen
Xërxa nuk është stacion i fundit.
Xhyla doli para shokëve të vet
Ylberin vizatoi me lloj-lloj ngjyrash
Zell kush ka, në të gjitha lëndët
Zhvillon lehtë çfarëdo detyrash.
Beni tha-edhe unë jam dakord
Cili s`do të pajtohej foli një syzi
Çka po presim t`ia nisim që sot.
Dardani tha-jemi tridhjetë e gjashtë
Dhe aq shkronja ka alfabeti
Ermela një voglushe flokëgjatë
Është mirë tha vjersha të jetë sa deti.
Flora tha unë lulet shumë i dua
Genti tha nga gjumi libri m`ndanë
Gjithkush veten e tregon me punë
Hana foli kr fjalën ia dhanë.
Iliri tha këngën shumë e dua
Jeta tha më pëlqen aktrimi
Kushtrimit shtatgjatë e faqeftua
Loja e basketbollit dhe vizatimi.
Llokume, ëmbëlsira më bën mamaja
Mësuesen do ta thërrasim patjetër
Nadia-tha n`ditëlindje më vjen daja
Një ditë më ka lajmëruar me letër.
Ora kalonte vargjet shtoheshin
Porsi shtëpia e re gurë mbi gurë
Qëndresa tha që të mendoheshin
Radhën t`ia lënë zotriut Flamur.
Rrumbullakohet ngadalë poezia
Sëcili diçka të re propozoi
Shumkush i tha mendimet e tija
Teuta e vogël shokët i dëgjoi.
Tha Mirjeta vjersha u bë si tren
Unë jam në të tetin t`parafundit
Vagoni i fundit pastaj vjen
Xërxa nuk është stacion i fundit.
Xhyla doli para shokëve të vet
Ylberin vizatoi me lloj-lloj ngjyrash
Zell kush ka, në të gjitha lëndët
Zhvillon lehtë çfarëdo detyrash.
Komente 1