Me një djep që bërtet botës i flet
me një njeri e një fëmijë e një liri
Lind një gur, shemb një mur e ngre një urë
Atje të muri, qumësht guri, pi Flamuri
As i zgjuar, as i fjetur, me kokë nën sqetull
I padiell, as në tokë, as në qiell
Nën një hënë-kosë, gruan muros, lotin e sos
Tek ajo grua, buron një krua, Botës i thua:
Unë me ty bëhem dy, po s’bën pa mua,
Se po s’qe dyshi, kurrë s’lind njëshi!
Në një asht burri e kokërr grari mbahet Flamuri
Loti këndon, kënga vajton e jeta shkon
Shpesh orët mbesim e vitet zbresin, ty nuk të presin
E ti kur zgjohesh, vonë kujtohesh e rrallë pendohesh
Han duart e tua, vdekjen bën grua e merr në thua
N’teh shpatë qesh, kohën përqesh &në trup vesh,
Hartën e mjerë, kufinj të prerë nga besëprerë
E përsëri, prapë përgjithnjë, në vitin Një
Jetën fillon e bubullon e mbijeton
E qesh e qesh e për këmishë, vdekjen e vesh…