Mbas pritjesh t’gjata,
nji mbramje vjeshte,
u ndigjue zilja e telefonit
dhe befas një rrënqethje malli
përshkoi trupin tem.

Çova receptorin
e nji za m’tha: "Alo!".
O Zot! Nuk di si s’plasa n’at’ çast!
Ishte zani i Nanës,
në shqip ishte.

Ah, ç’mbramje e bukur
n’at’ orë hyjnore,
kur zani i nanës ambël m’flladiti,
po, po, zani i nanës,
në shqip… në shqip…