Me krahët e tu, më mbështill
të pushoj mbi krahërorin tënd,
të prek, të ndjej, të thërras,
të them çfarë shpirti, ka peshë.

Më ler, gjer në agim të dua…
lakuriqsinë me trup më mbulo,
mbi ne të thyhet rreze e parë,
dihamë e natës, simfoni për shpirtin…

Më ngij shikimin, me syt e tu
nga fryma jote, frymë të marr,
të ndiej si më shterojnë fuqitë,
të vdes, dhe ringjallem…

Në ëndërr më ler…