Hëna shtang baticën në dete
ngre shpirtrat në baticë
Anijet nisen drejt një porti të vetëm
Direkët shprushisin galaksitë
Busullat shënojnë një port të çuditshëm
Ku ankorohen të gjitha Dashuritë.

Çdo njeri është një anije me skafet e brinjëve
Me velat e hapura të mushkrive
Dhe zemrat-spiranca
Sot Hëna krijoi baticën e shpirtrave
Si një arie klasike fryn bunaca.

Një oqean i pafund vullnetesh, dëshirash
Me anije të bardha: një dallgë –një anije
Vijnë e vijnë anije me mijëra: Pelegrinazh Dashurie.

Një port i madh sa frymëmarrja e të gjithëve.