Premton Kryeziu
Njeriu Me Sy Të Verbër
Sikur Dielli ndryshon ngjyrën,
E bëhet i zi,
Sikur ai mërrol fytyrën,
Sikur bëhet shkrum e hi!
Çuditem vetasi,
Them:çfarë magjie e shpirtrave të zinj,
U bë drita errësirë,
U shndërrua butësia në fortësirë!
Vjen një njeri i çmendur,
Ngacmon gruan me të rrahura,
Vjen si një i krisur,
More nuk bën as me të vrazhda të folura!
More duhet respektuar gruan,
Duhet dashur me gjithë shpirtë,
Se më as njerëzit nuk të duan,
Bëhesh i urryer edhe nga më të lirtë!
Në do të përmirësohesh,
Të duash e të respektosh,
E me zëmër të mirë të bëhesh,
Duhet gjithherë njeriun e zemrës ta gëzosh!
E bëhet i zi,
Sikur ai mërrol fytyrën,
Sikur bëhet shkrum e hi!
Çuditem vetasi,
Them:çfarë magjie e shpirtrave të zinj,
U bë drita errësirë,
U shndërrua butësia në fortësirë!
Vjen një njeri i çmendur,
Ngacmon gruan me të rrahura,
Vjen si një i krisur,
More nuk bën as me të vrazhda të folura!
More duhet respektuar gruan,
Duhet dashur me gjithë shpirtë,
Se më as njerëzit nuk të duan,
Bëhesh i urryer edhe nga më të lirtë!
Në do të përmirësohesh,
Të duash e të respektosh,
E me zëmër të mirë të bëhesh,
Duhet gjithherë njeriun e zemrës ta gëzosh!
Komente 0